sieczne

Encyklopedia PWN

[tur.],

temlak,

wojsk. pętla z rzemienia lub taśmy zakładana na kabłąk lub rękojeść broni siecznej bądź przymocowana do lancy, umożliwiająca zawieszenie broni na przegubie ręki; dawniej także ozdobny pas przez pierś — oznaka stopnia oficerskiego lub podoficerskiego.

topór bojowy,

broń obuchowo-sieczna, rodzaj cięższej siekiery bojowej z wydłużonym ku dołowi i tępo ściętym ostrzem;

Wisznia, ukr. Wysznia, Vyshnia,

rz., prawy dopływ Sanu, płynie na Ukrainie, a tylko w dolnym biegu w Polsce, w Pradolinie Podkarpackiej, w woj. podkarpackim;